Ман онро ба ҳамхонаҳоям додам.
Ман занҳои гӯшти фарбеҳро дӯст медорам, алахусус бо чунин шакли ҳайкалчадор! Вақте ки шумо як бадани зани калон ва қавӣ ба дики худ мекашед, эҳсоси нофаҳмо аст!
Ман пискаашро мелесам...!
Ман фикр мекунам, ки ҳар як мард бояд воқеан пас аз алоқаи ҷинсӣ ба чӯҷаро бо конча ғизо диҳад. Хусусан, агар духтар ё духтарон синаи калон дошта бошанд ва устокорона минетча дода баъдан гарм шави
Ҳамин тавр, занҳо ҳамеша иҷозат медоданд, ки худро барои шӯхӣ ҷазо ва интизом диҳанд. Агар вай дар муносибатҳои ҷинсӣ ва аслият надошта бошад, маҳз ҳамон чизест, ки вай аз шавҳараш гирифтааст. Ҷасади зебои ӯ шавҳари ӯро бедор мекунад ва имкон медиҳад, ки ҳам худаш ва ҳам ҳамсараш аз музди баланд ба даст оранд. Ман фикр мекунам, ки бозича на як маротиба якҷоя истифода мешавад. Тамошоро дӯст медошт, муносибати олиҷаноб бо печутоби байни ин ҷуфт.
хочи хуб...
¶¶ Ман ҳам мехоҳам ҷасадро ширам ¶¶
Ман ин гуна муносибатҳои ҷинсиро дӯст медорам. Ман дар он ягон бадӣ намебинам.
Оҳ, ман ба он ҷо меравам.
Видеоҳои марбут
Мавзӯи дӯстдоштаи ман ин ҷинси гурӯҳӣ бо духтари осиёӣ мебошад. Оё дуруст аст, ки онҳо дар ҳақиқат дар он ҷо сахт ҳастанд? Ҳамеша кунҷковӣ буд, аммо то ҳол фурсат наёфтааст. Умедворам, ки ман рӯзе имконият пайдо мекунам.